حتما شنیده اید که می گویند به آنچه می خورید تبدیل می شوید. این بدان معنا نیست که با خوردن سبزیجات سبز می شویم بلکه یعنی با خوردن غذای سالم، سلامت می مانیم. با خوردن غذاهای فرآوری شده و فست فودها سلامتمان به خطر می افتد. غذاهایی که می خورید تاثیری مستقیم روی سن ظاهری تان دارد.

در این مقاله می خواهم غذاهای ضد پیری را به شما معرفی کنم که با خوردنشان می توانید سال ها به عمرتان اضافه کنید.

لپه
عدس گرم یا عدس سرد، وقتی بحث سر طول عمر باشد عدس را هر طور بخورید خوب است، سبز یا زردش نیز فرقی نمی کند. خوردن عدس پخته یا دیگر حبوبات می تواند باعث شود بافت های سلولی دیرتر پیر شوند. محققان می گویند فیبر و آنتی اکسیدان موجود در عدس است که قدرت ضد پیری به آن داده است.

گردو
خوردن آجیل ها شاید یکی از بهترین کارهایی باشد که می توانید برای سلامتتان انجام دهید. تحقیقات نشان داده افرادی که هفته ای سه بار یا بیشتر آجیل و به خصوص گردو مصرف می کنند، می توانند دو تا سه سال بیشتر از زندگی لذت ببرند.

افرادی که آجیل مصرف می کنند تا حدود زیادی خطر مبتلا شدنشان به سرطان و بیماری های قلبی را کاهش می دهند. این دو با بالا رفتن سن بیش از هر چیزی جانمان را تهدید می کنند. تحقیقات دیگر نشان داده مزایای افزایش طول عمر آجیل ها کمتر شامل بادام زمینی و کره بادام زمینی می شود.

پروتئین گیاهی
نگران نباشید کسی نگفت که دیگر گوشت نخورید اما اضافه کردن چند وعده حاوی پروتئین گیاهی در هفته می تواند هفته ها به طول عمرتان بیافزاید. پروتئین گیاهی می تواند طول عمر را افزایش دهد مخصوصا اگر از مشکلات کلیوی رنج می برید. غذاهایی مانند برنج و لوبیاها، سویا و گندم سیاه می توانند در یک وعده به اندازه گوشت به شما پروتئین برسانند. همچنین با خوردن این پروتئین های گیاهی شامل مزایای اضافی فیبر، ویتامین و مواد معدنی نیز می شوید.

هویج
هویج یکی از اصلی ترین غذاهای سالم است پس جای تعجب نیست که در این لیست قرار دارد. اما آیا می دانستید هویج ها نه تنها باعث می شوند طول عمرتان افزایش پیدا کند بلکه ظاهرتان را هم جذاب تر می کنند؟ تحقیقات نشان داده کاروتنوئیدها که به هویج ها رنگ نارنجی درخشانشان را می دهند می توانند فرآیند پیری را کند کنند. همچنین این تحقیقات نشان داد خوردن هویج باعث می شود جفت بالقوه بیشتر به شما جذب شود.

ساردین
اسید چرب های امگا 3 نیروی طول عمر بسیار زیادی دارند و به کاهش خطر بیماری های قلبی و دیابت کمک می کنند. با اینکه می توانید این ترکیبات معجزه آسا را در همه ماهی های چرب پیدا کنید، یکی از بهترین و کمتر شناخته شده ترین منابع آن در ساردین است. بله تنها یک عدد از این ماهی ها می تواند نیمی از نیاز بدن به امگا 3 و حدود 400 درصد از نیاز روزانه به ویتامین B12 را تامین کند. از آنجا که ساردین ها کوچک هستند در پایین ترین نقطه زنجیره غذایی قرار دارند و از ماهی های بزرگتر از خود کمتر دچار مسمومیت می شوند.

نارگیل
تحقیقات نشان داده استفاده از یک رژیم غذایی سرشار از چربی های سالم از جمله نارگیل که اسید های چرب با زنجیره متوسط دارد، بالا رفتن سن مغز را با محافظت از DNA در برابر آسیب ها کند می کند. با اینکه تحقیقات روی موش ها انجام شده اما محققان می گویند این میوه گرمسیری می تواند به صورت یکسان روی انسان ها نیز تاثیر بگذارد و مغزشان را جوان نگه دارد.

کلم ترش
کلم ترش و دیگر غذاهای حاوی باکتری های خوب، مانند ماست، کفیر و کیمچی ( کلم ترش ) می توانند به طول عمرتان کمک کنند. این باکتری ها التهاب را کاهش می دهند، سیستم ایمنی بدنتان را تقویت می کنند و به سوخت و ساز بدنتان کمک می کنند که در مقابل، به سال های زندگی تان اضافه می شود.

سیب زمینی شیرین
سیب زمینی شیرین از آن دسته غذاهایی است که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد چون ترکیبات مفیدی با طول عمر بالا در خود گنجانده است. محققان می گویند سیب زمینی شیرین سرشار است از آنتوسیانین، ترکیبی که خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد و طول عمر را بالا می برد.

انار
انار را از زمان های دور به خاطر قدرت فوق العاده اش می شناختند. اما آیا واقعیت دارد یا خرافات است؟ این دانه های قرمز شاید نتوانند زندگی جاودانه به شما بدهند اما عمرتان را افزایش می دهند. دانشمندان چیزی به نام urolithin A در انار یافته اند که توسط میکروب ها به روده منتقل شده و به سلول های عضله کمک می کند تا در برابر یکی از اصلی ترین دلایل بالا رفتن سن از خود محافظت کنند. می توان گفت انار یکی از خوشمزه ترین راه ها برای افزایش طول عمر است.

هیچی
در تحقیقاتی که به تازگی منتشر شده است محققان به این نتیجه رسیدند یکی از بهترین کارهایی که می توانید برای افزایش طول عمر خود انجام دهید این است که زیاد غذا نخورید. محققان به این نتیجه رسیدند انسان ها، حیوانات و حتی کرم هایی که برنامه ی غذایی با کالری معمولی داشتند طول عمرشان 40 درصد از کسانی که کالری بالایی مصرف می کردند بیشتر بود. شاید با خود بگویید آن قسمت اضافی عمر همه اش به گرسنگی می گذرد و کیفیتی ندارد! اما این تحقیقات روی غذا نخوردن به مدت 12 تا 36 ساعت تمرکز داشت ( چیزی مانند روزه داری ). در این حالت می توانید در ساعاتی که می توانید غذا بخورید دلی از عزا درآورید!

منبع: دکتر کرمانی
http://www.asriran.com/fa/news/497023

بسیاری از مردم دوست دارند هنگام خواب روی شکم باشند چون احساس راحتی می کنند اما پیامدهای خطرناک آن را نمی دانند.

این همان وضعیتی است که پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) به شدت آن را نهی فرموده اند.

پایگاه اینترنتی شاشه نیوز گزارش کرد، پژوهش های علمی ثابت کرده که خوابیدن روی شکم بسیار خطرناک بوده و بهتر آن است که انسان به طرف راست بخوابد. یکی از مهمترین خطرهای خوابیدن روی شکم، تشکیل سنگ کلیه است.

خوابیدن به راست و چپ مانع شکل گیری سنگ کلیه می شود؛ اما خوابیدن روی شکم باعث می شود بدن بی تحرک مانده و سنگ در کلیه رسوب کند. همچنین با خوابیدن روی شکم ، عضلات شکم به تدریج ضعیف شده، کمر قوز پیدا می کند، گردن دچار آسیب می شود و شخص احساس تشنج و انقباض می نماید.

این خطر برای زنان حامله شاید در اولین ماه های بارداری مشهود نباشد اما پس از ماه چهارم بسیار زیاد است.

منبع: العالم
http://www.asriran.com/fa/news/497063

هنگامی ‌که بدن به دلیل بروز هیجانات عاطفیِ منفی همچون خشم و اندوه در استرس قرار می‌گیرد، مغز هورمون‌های مختلفی ترشح می‌کند که حاصل آن اشتهای کاذب است.در چنین شرایطی با وجود سیری باز به خوردن ادامه می‌دهیم.
 
دکتر راجر گولد متخصص دانشگاه کالیفرنیا در تحقیقی که روی 17هزار شرکت‌کننده انجام داده به این نتیجه دست یافته است که احساسات ما مسئول بیش از 75 درصد خوراکی‌های ناسالم و پرحجمی هستند که می‌خوریم.آیا خوردن شکلات، شیرینی خامه‌ای و پاستا پیامد یک بی‌انضباطی غذایی و راحت‌طلبی نیست؟بدون شک همه این‌ها حاصل عادت نادرست غذایی است.

پژوهش‌های بیشماری در این زمینه علم تغذیه را متحول کرده است و هر آن چه تا کنون درباره وزن و رژیم غذایی می‌دانستیم را زیر سوال برده‌اند. ما بیش از هر چیز برای تغییر خلق و خو و داشتن احساس خوب آنی به خوردن روی می‌آوریم.

چرا خود را فریب می‌دهیم؟

علم این رفتار را خوردن هیجانی نام نهاده است که به معنای خوردن بدون احساس واقعی گرسنگی و ناخنک زدن و ریزه‌خواری کردن پس از خوردن یک وعده غذای مفصل است. این رفتار غذایی منجر به اضافه وزن می‌شود.همه ما قواعد یک تغذیه سالم و متعادل را می‌شناسیم. سبزیجات و میوه فراوان، غلات سبوس‌دار، گوشت در حد اعتدال و شیرینیجات به میزان بسیار کم اما احساسات پرتنش ما و میل به تسکین این احساسات، آنقدر قوی هستند که قادرند بر این آگاهی غلبه کنند.
 
هیجانات ما متحدان پرقدرتی دارند که می‌توانند به راحتی از ذهن ما عبور کنند.مغز برای عملکرد درست بیش از 50 درصد گلوکز مورد نیاز خود را از اندام‌ها دریافت می‌کند. گلوکز یا قند سوختی است که انرژی مورد نیاز سلول‌های بدن را تامین می‌کند. در شرایط فشار روانی گاهی نیاز مغز به قند به 90 درصد نیز افزایش می‌یابد. این فشار روانی در بلندمدت بر وزن بدن تاثیر مستقیم دارد. مغز در هر شرایطی خودخواهانه مواد مورد نیازش را تامین می‌کند. در واقع جای هیچ تعجبی نیست، چرا که مغز مرکز کنترل عملکردهای بدن است.

دکتر آخیم پترز متخصص بیماری‌های داخلی و دیابت و پژوهشگر مغز و اعصاب در پروژه تحقیقی که از سال‌ها پیش دنبال می‌کند کارکرد مغز را مورد مطالعه قرار داده و نظریه مغز خودخواه را ارائه داده است. هنگامی‌ که مغز دچار کمبود گلوکز می‌شود علائم هشدارانه می‌دهد که در پزشکی به معنای کاهش اندوخته انرژی مغز نام دارد. این امر باعث می‌شود که تمام گلوکز موجود در بدن به سوی مغز هدایت شود. سیستم استرس از این علائم هشدار استفاده می‌کند و آدرنالین در بدن ترشح می‌شود.

نشانه‌های ترشح آدرنالین در بدن تپش قلب، لرزش، تعریق، سردی دست و هیجان است. فرد احساس ناخوشی می‌کند. این علائم به محض تعادل میزان انرژی در بدن رفع می‌شوند. در چنین وضعیتی از میزان استرس کاسته می‌شود و هیجانات به حالت توازن برمی‌گردند و خشنودی جایگزین فشار روانی می‌شود.

هیجانات منفی چون خشم، ترس و نگرانی موجب فعال شدن ساز و کار استرس در بدن و تحریک حس گرسنگی می‌شود. هیجانات می‌خواهند پیامی به ما برسانند: مشکلی وجود دارد که باید رفع شود.

ما هنگام بروز هیجانات منفی نیاز داریم وضعیت تغییر کند تا دوباره احساس بهتری داشته باشیم. برای مثال هنگامی که خشمگین هستیم میزان آدرنالین خون افزایش می‌یابد قلب به تپش می‌افتد، عضلات منقبض می‌شوند و مشت‌ها گره می‌خورند. بدن آماده می‌شود تا با تمام نیرو خشم را بیرون بریزد. در این لحظه ما میلی به خوردن نداریم، زیرا بدن ما هم‌زمان میزان زیادی کورتیزول آزاد کرده است.

ترشح هورمون کورتیزول در واکنش بدن به استرس افزایش می‌یابد تا سیستم عصبی را دوباره آرام کند. اکنون اگر ما نتوانیم خشم خود را بیرون بریزیم و این هیجان منفی ماه‌ها در بدن بماند یا عامل دیگری باعث بروز مجدد خشم شود، سیستم استرس بدن ما در حال آماده‌باش قرار می‌گیرد و ما به طور دائم احساس انقباض، ناخوشی و فرسودگی می‌کنیم و برای تسکین خود به خوردن روی می‌آوریم.

پیامدهای خطرناک رفع اشتهای کاذب

به محض این که مغز گلوکز دریافت کند تمام تلاش خود را برای تنظیم انرژی بدن به خرج می‌دهد و سیستم عصبی به طور موقت به آرامش دست می‌یابد. اما این راه حل مطلوب نیست.دکتر آخیم پترز می‌گوید: فرد با خوردن بلافاصله احساس بهتری می‌کند و آرام می‌شود. اما اشکال کار در این است که در عرض چند دقیقه میزان زیادی مواد قندی و یا خوراکی‌های پرنمک وارد بدن می‌کند بدون این که علت اصلی هیجانات تحریک‌شده‌اش از میان برود.
 
بنابراین این خوردن باعث تسکین فوری فرد می‌شود اما مشکل اصلی که باعث عذاب او شده به طور موقت پنهان می‌شود. این التیام موقت باعث می‌شود عادت کنیم هر بار با بروز هیجان منفی با خوردن شکلات و چیپس خود را تسکین دهیم.برای مغز ما این واکنش چنین تفسیر می‌شود: مشکلات حل‌نشدنی سیستم عصبی ما را در حال آماده‌باش قرار می‌دهند و باعث آسیب‌های شدید روحی و در نتیجه کاهش اندوخته انرژی مغز می‌شود.

از بین بردن اشتهای کاذب

به گزارش دویچه‌وله، دکتر آخیم پترز معتقد است برای درهم شکستن این چرخه تنها یک راه وجود دارد: از آنجایی که توازن میزان انرژی و هیجانات به هم وابسته هستند، پیروی از یک روش زندگی مبتنی بر تعادل احساسات اولین گام تعیین‌کننده برای ایجاد توازن اندوخته انرژی مغز است. برای کاهش وزن نیازی نیست رفتار غذایی خود را تحت کنترل قرار دهیم بلکه باید احساسات خود را مهار کنیم.
 
این اقدام به ظاهر ساده برای بسیاری از افراد چالشی بزرگ است. برای مدیریت مطلوب احساسات مهم‌ترین کار این است که بتوانیم آنها را از یکدیگر تفکیک کنیم.دانشمندان آمریکایی در تحقیقاتی که روی افراد مورد آزمون به عمل آوردند دریافتند، آن دسته از شرکت‌کنندگان که قادر به تشخیص وجه تمایز احساسات خود بودند، شناخت چشمگیرتری نسبت به عواطف هیجانی خود داشتند.
 
آنها برآورد درستی از میزان اهمیت یک موقعیت داشتند و می‌توانستند واکنشی مطلوب و معقولانه بروز دهند.اما برای افرادی که احساسات آشفته و مغشوشی داشتند بسیار دشوار بود که از احساسات خود به عنوان پیک‌های اطلاعاتی استفاده کنند و به کمک آنها موقعیت خود را شناسایی و ارزیابی کنند. برای این دسته افراد تشخیص واکنش‌هایی که باعث تغییر احساسات آنها می‌شوند دشوار بود.

منبع: روزنامه آرمان
http://www.asriran.com/fa/news/496530