یک گروه از جانورشناسان پرتغالی در مجمع الجزایر "آزورز" جزیره‌ای را کشف کرده‌اند که سنجاقکهای

ساکن آن صرفا ماده هستند و با روش بکرزایی تولید مثل می‌کنند.

این اکتشاف نه تنها پدیده تازه‌ای را پیش روی حشره شناسان قرار داده، بلکه در عین حال نشان‌دهنده فشار تطوری بر روی گونه‌هایی است که در جزایر زندگی می‌کنند. کوردرو ریورا ? Cordero Rivera?و همکارانش، در مقاله‌ای که در نشریه علمی "اودوناتولوجیکا" ? Odonatologica?به چاپ رساندند گزارش داده‌اند که نوعی از سنجاقکهای ساکن جزایر آزورز قادرند با استفاده از روش بکرزایی به تولید مثل بپردازند.

در این نوع روش بکرزایی تخمهایی که حشره ماده می‌گذارد بدون دخالت حشره نر بارور می‌شود. این نوع روش بکرزایی در همه گروههای حشرات مشاهده شده بود اما این نخستین بار است که وقوع آن در میان سنجاقکها گزارش می‌شود. مجمع الجزایر آزروز در فاصله هزارو ? 500?کیلومتری سواحل اروپا قرار دارد.

ریورا و همکارانش ? 15?منطقه را در شش جزیره این مجمع الجزایر مورد بازدید قرار دادند و در این مناطق ? 330? نمونه سنجاقکهای بالغ از نوع موسوم به "ایشنورا هاستاتا" ? Ischnura Hastata?را آزمایش کردند. هیچ یک از این سنجاقکها نر نبود. به منظور آزمایش این نکته که این سنجاقکها با بکرزایی تولید مثل می‌کنند نمونه‌ای از شفیره این حشرات در آزمایشگاه رشد داده شد.

در میان هزار و ? 900?سنجاقکی که به این ترتیب در طی ? 9?نسل گوناگون به وجود آمد حتی یک حشره نر نیز ظهور نیافت. سنجاقکهای نوع ایشنورا هاستاتا در شمال و جنوب آمریکای لاتین فراوان هستند اما در این منطقه از طریق جفت‌گیری نرها و ماده‌ها تولید مثل می کنند.

کشف اخیر نشان می‌دهد که پدیده بکرزایی در مورد یک گونه خاص از جانداران می‌تواند در یک موقعیت جغرافیایی خاص ظاهر شود. در مورد این سنجاقکها این احتمال وجود دارد که این حشرات به صورت بالقوه هم دارای توانایی بکر زایی هستند و هم از قابلیت تولید مثل جنسی برخوردارند و در هنگام مهاجرت به جزایر آزروز، به علت دشواری در دستیابی به سنجاقکهای نر، مکانیزم اول فعال شده است.

این پرسش برای محققان مطرح شده که چرا زمانی که جمعیت سنجاقکها در جزیره زیاد شد، مجددا مکانیزم دوم به راه نیفتاده و تولید مثل از طریق تکثیر جنسی ادامه نیافته است. یکی از پاسخهایی که در این زمینه ارایه شده آن است که احتمالا شرایط موجود در جزیره همچنان به تولید مثل به روش بکرزایی رجحان می‌داده است.

به‌عنوان مثال در مجمع الجزایر گالاپاگاوس که زمانی مورد بازدید"داروین" قرار گرفته بود، جمعیت این نوع سنجاقکها به صورت مخلوط نر و ماده وجود دارند. احتمال دیگری که وجود دارد آن است که برخی از پارازیتها می‌توانند با ورود به بدن سنجاقک ماده کاری کنند که این حشره صرفا نسل ماده تولید کند.

محققان پرتغالی سرگرم بررسی این مساله هستند که آیا وجود میکربها و پارازیتها عامل بکرزایی این سنجاقکهاست یا عوامل دیگری در این زمینه دخالت دارند. اگر فرضیه تاثیر میکربها صحیح باشد در آن صورت این میکربها در اوایل ورود سنجاقکها به جزیره تاثیر مفیدی بر روی آنها داشته‌اند و به این حشرات اجازه داده‌اند که با بکر زایی خود را تکثیر کنند.

در بررسیهایی که بر روی سنجاقکهای ساکن جزیره فیجی به انجام رسید مشاهده شده که سنجاقکهای ماده منطقه سکونت خود را در اطراف چشمه‌های آب قرار می‌دهند و از ورود سنجاقکهای نر به این مناطق جلوگیری می‌کنند. سنجاقکهای نر که شمارشان زیاد نیست در فاصله‌ای دورتر از محل چشمه‌ها زندگی می‌کنند 

*****************
طبق تئوری تکامل مو جودات مشتق شده از یکدیگرند طبق این تئوری تغییر صد میلیون سال از زما ن را در برگرفته و مرحله به مرحله پیش رفته است در این صورت می بایست نوعها ی میانی بیشماری بوجود امده باشند وبالفرض اگر هم در گذشته از بین رفته اند باید فسیل انها موجود باشد زیرا  منطقا باید تعداد این مو جودات میان دوره ای باید از خود نوع اصلی و تغییریافته که اکنون زنده ان بیشتر باشد .
خود داروین در کتابش می گوید اگر تئوریم درست باشد تعداد زیادی از نوعهای میان دوره ای که رابطه میانی نوعها می باشند حتما باید زندگی کرده باشند و دلایل زیستی انها را نیز فقط از میان فسیلها می توان یافت .
و لی پس از داروین تمام تمام بررسیها ی بدست امده از حفاریها برخلاف انتظار تکامل گرایان نشان دهنده اینست که تمام موجودات یکدفعه وبدون هیچ کم وکاستی و بدون نقص خلق شد ه اند .
فسیل شناسان معروفی مثل درک ایگر انگلیسی و مارک سزارنک به این اذعان داشته اند وبیان کرده اند : بررسی فسیلها انتظار حمایت از این نظریه که نوعها ازطرف پروردگار بوجود امده اند را می کند .
فسیلهای زیادی کشف شده اند که با نمونه کنونی شان تفاوت ندارند مثل فسیل 400 میلیون ساله کوسه ماهی ،فسیل چند میلیون ساله زنبور وحشی که با نوع کنونی ان فرق نمی کند،فسیل یکصدوسی و پنج میلیون ساله سنجاقک ،فسیل 50 میلیون ساله لاک پشت  ،....

فسیلهای یافت شده ا زعمیق ترین لایه قشر زمین که در ان به اثار پیچیده فسیل شده 520 میلیون ساله حساب شده " کامبرین " می  باشد که مربوط به نوعها ی بدون مهره پیچید ه مثل حلزون ،کرمها ، اسفنجها ،ستاره دریایی ، که همه نوعهای واحد وبدون هیچ اجدادی پدیدار شده اند به همین خاطر در فرهنگ زمین شناسی به ان معجزه انفجار کامبرین می گویند .که نشان دهنده اینست این انواع به صورت تکامل بوجود نیامده اند بلکه خلق شده اند